inadına Sevgili

Sevgili,
Gittin karlı akşamlarında şehrin..
Bir bohça dert yükledim çıkınına da ah etmedin sevdanın hatrına,yükledin omzuna.
Gittin...

Söylenecek söz kaldımı ki deme,
İçimden taşan volkanların hesabını veremiyorum kendime,gözyaşlarının gönlüme sel olup aktığı zamanlardaki gibi yuttum kelimelerimi apacı bir tat bıraktım dillerimde.

Sevgili,
Akşamların hüznü çökünce türkülerle derman arasam da yerini tutmuyor gülüşlerinin.
Bir gülüşüne dünyalarımı savaşmadan yollarına serecek olan ben acizane maşuk,intizar etmeye hakkımın olmadığını bilerek susuyorum gölgelerimde...

Bilirsin Sevgili,
Hayat upuzun bir yol sanılır da,aldanır insanoğlu.
Geçmeyecek zannedilen zamanlar,varılmayacak sanılan istasyonlar,bitmeyecek sanılan hasretler sona varır bir gün de şaşırır kalırız öylesine...

Zor olan insan olmaktır inadına Sevgili.
Dünyanın dönekliğine ayak uydurmadan dimdik durabilmektir ayak parmaklarının ucunda.
Boşver geçsin zaman
Boşver dönsün dünyan
Boşver yüreğinin bir yerinde saklı kalsın sevdan

Umudunu yitiren ölür bu dünyalarda..
Sen umudunu yitirme..
Dönek dünyanın elbet en fazla gideceği yer başladığı yerdir